Ülkemizde 16 milyon civarında emekli bulunurken, Gaziantep’te ise 250 bin dolaylarında emeklinin yaşamını sürdürdüğü söyleniyor. Bugün rakamlara bakacak olursak emekli kitlesi azımsanmayacak derece. Lakin etkilerine bakıyoruz, yok denecek kadar. Aralarında birlik ve beraberlik yok.
Kentimizde olduğu gibi ülke genelinde milyonlarca emekli aldıkları 14 bin 500 lira ile geçinmek zorunda. Günümüzdeki hayat şartlarını ve pahalılığı düşünürsek bu para ile geçinmenin mümkünatı var mı? Cevaplarınızı duyar gibiyim. Ben söyleyeyim; HAYIR.
Neden mi? Örneğin; Gaziantep’te en düşük ev kirası 10 bin liranın altında değil. Elektrik ve su faturalarını işin içine katarsak zaten emeklinin maaşının üçte iki buçuğu bu üç kaleme gidiyor. Geriye kalan para ile bir insan hayatını nasıl idame ettirebilir? Nasıl sağlıklı beslenebilir? Tatile nasıl gidebilir? Bayramlar torununa nasıl harçlık verebilir? Bu gibi soruları uzatabiliriz.
Avrupa ülkelerindeki emekliler ile ülkemizde ki emeklilerin yaşamlarını karşılaştıralım, arasında uçurumlar olduğunu söyleyebiliriz. Avrupa’da ki emekli dünya turuna çıkarken, ülkemizde ki emekli bırakan dünya turuna çıkmayı yaşamak için ikinci bir iş de çalışmak zorunda. O işi de bulabilirse tabi…
Kentimizde emekliler ise daha Başpınar’ı geçememişler. Peki emekliler, bu şekilde yaşamayı hak ediyor mu? Tabi ki HAYIR.
Bu ülkenin kalkınması için yıllarını vermiş, gece demeden gündüz demeden çalışan emeklilerin değeri ne zaman anlaşılacak?
Bana soracak olursanız, HİÇBİR ZAMAN…