Merhabalar Sevgili Okurlarım. Yeni bir yazı ile tekrar karşınızdayım. Bugün ne yazayım diye düşünürken aklıma esnafların yaşamış olduğu kalifiyeli eleman sorunu geldi.
Kalifiyeli eleman sorunu öyle yabana atılacak bir mesele değil, arkadaşlar. Organize Sanayi Bölgesi’ndeki fabrikalardan tutunda en küçük sektöre kadar herkes kalifiyeli eleman bulamamaktan dert yanıyor. Bu sorun öyle bir noktaya geldiği bazı işletmeler sırf bu nedenden dolayı kepenk kapatmaya başladı.
Geçmiş yıllarda kalifiyeli eleman bulmada herhangi bir sıkıntı yaşanmazken ne oldu da ibre birden tersine döndü? Bu sorunun cevabı eğitim sisteminde yatıyor.
Hepimiz hatırlarız; geçmiş yıllarda bir çocuk yaz tatillerinde veya okumaya niyeti olmadığında bir ustanın yanına verilirdi. Ailesi hiç olmazsa bir zanaat öğretsin, kolunda altın bir bilezik olsun derdi. Bu sistem ile kalifiyeli eleman sorunu çözülüyordu ki eğitim sistemi 4+4+4 olarak değiştirilene kadar.
Eğitim sistemi 4+4+4 olarak değiştirildikten sonra sektörlerin kalifiyeli eleman sorunu had safhaya ulaştı. Çünkü zaten bir çocuğun liseyi bitirme zorunluluğu bulunuyor. Bir çocuk liseyi bitirdiğinde ise 18 yaşını doldurmuş oluyor.
Atalarımızın güzel bir sözü var ve herkesçe de bilinir, ‘Ağaç Yaş İken Eğilir’. Bir çocuk ne öğrenirse çocuk yaşta öğrenir, 18 yaşına gelmiş birisine biz ne öğretebiliriz eleştirisinde bulunuyor ustalar. Ustalar, söylemlerinde haklılar mı ‘EVET’ haklılar.
Sonrasında ise ülke genelinde kalifiyeli eleman sorununu neşter vurulması anlamında meslek liseleri kuruldu. Bu liselerde çeşitli bölümler yer aldı. Ancak bu bölümlerden mezun olanlarda sektörün ihtiyacını karşılayamadı. Yani sorun yine çözülemedi.
Sektörler, kalifiyeli eleman sorununun kökten çözülmesi için eğitim sisteminin değişmesi ve eski sistemin gelmesinde hem fikir. Yani zorunlu eğitim 4+4+4 yıl olmasın, okumak istemeyen çocuklar bir ustanın yanına verilerek bir meslek öğrensin diyor esnaf.
Bakalım ESNAFIN bu önerisine cevap gelecek mi? Çok umudum yok, ama umut fakirin ekmeği diye de bir söz var.
