Son yıllarda yolda veya parkta yürürken dikkatimi çekiyor. Kız erkek farketmiyor, yürürken bir yeşilliğin bir ağacın yanından geçiyorlarsa ellerini uzatıp birkaç yaprak veya dal koparıp, yere saçalayarak yürümeye devam ediyorlar.
Son yıllarda yolda veya parkta yürürken dikkatimi çekiyor. Kız erkek farketmiyor, yürürken bir yeşilliğin bir ağacın yanından geçiyorlarsa ellerini uzatıp birkaç yaprak veya dal koparıp, yere saçalayarak yürümeye devam ediyorlar.
Dikkat edince insan hayrete düşüyor, sanki yaygın bir hastalık veya salgın gibi…
Mesela işyerinin duvar kenarlarında sarmaşıklar var. O sarmaşıkların kaldırıma doğru uç veren bütün filizleri koparılıyor. Çocuklar, büyükler, gençler dışarı doğru azıcık uzadığında o körpecik dalları, yaprakları koyparıyorlar.
Gençlerde parkta 13-15 yaşında iki çocuk yürüyor, yolun kenarındaki ağacın yapraklarını avuçlayıp kopardılar ve yerlere fırlattılar.
İkisini de durdurdum, “Canım benim neden yaprakları koparıp yere atıyorsunuz, yazık değil mi? Sizin gibi güzel çocuklara yeşile zarar vermek yakışır mı” dedi. Mahcup oldular, başlarını öne eğdiler. Özür dileriz abla dediler. Eminim en azından bunlar bundan sonra dikkat edeceklerdir. Ya diğer onlarca, yüzlerce insana ne demeli?
Bu ciddi bir hastalık olmuş. Yoldan geçerken, gördüğün ağacın, sarmaşığın, çiçeğin dalını kır yere at.
Bu nasıl bir saçmalık?
Lütfen kendinize yapacak daha önemli işler bulun. Yazık günah değil mi zaten bir avuç kalmış yeşile…
